Средняя школа №11 г.Речица

Напярэдадні святкавання Міжнароднага дня роднай мовы, які адзначаецца 21 лютага, вучні школы наведалі этнаграфічны куток у краязнаўчым музеі, дзе былі прадстаўлены кампазіцыі “Беларуская хата”, сельскагаспадарчыя прылады, нацыянальны касцюм. Наведванне этнаграфічнага кутка для нашых дзяцей было вельмі важна і своечасова. Дзеці далучыліся да спадчыны беларускага народа. Прадстаўленыя экспанаты пакінулі ў дзяцей незабыўнае ўражанне.

20.02.2016 года, в шестой школьный день, прошёл районный этап областного конкурса «Школа безопасности - 2016» среди учащихся учреждений общего среднего образования Речицкого района. Основными задачами этого мероприятия являются повышение интереса учащихся к изучению основ безопасности жизнедеятельности, развитие у них творческих способностей, углубление теоретических знаний и практических умений по безопасности жизнедеятельности; предупреждение пожаров от шалости детей с огнем, а также гибели и травматизма людей при возникновении пожаров и других чрезвычайных ситуаций; формирование у подрастающего поколения культуры безопасности жизнедеятельности, а также пропаганда и популяризация среди молодежи здорового и безопасного образа жизни, ценностного отношения к человеческой жизни.

Cёння ў свеце шмат цудоўных моў. Адны з іх вабяць сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю, другія – мілагучнасцю. Але ў кожнага чалавека ёсць толькі адна мова, якая завецца роднай. Менавіта на гэтай мове ён размаўляе з роднымі, сябрамі, знаёмымі. І вельмі дрэнна, калі чалавек пачынае забывацца на сваю мову, не шануе яе.
На працягу 9 гадоў кожны народ 21 лютага адзначае Дзень роднай мовы. Першапачаткова з такой ініцыятывай выступіў Бангладэш. Менавіта ў гэтай краіне 21 лютага 1957 года загінулі пяць студэнтаў, якія адстойвалі права навучацца на роднай мове.
Зараз у нашым рознакаляровым і рознагалосым свеце налічваецца больш за шэсць тысяч моваў. Палова з іх пад пагрозай знікнення. Дзеля захавання моў, якія апынуліся на парозе знікнення, міжнародны фонд UNESCO абвясціў дзень роднай мовы — каб хоць у такі дзень на іх загаварылі, пра іх успомнілі.
Родная мова шмат не патрабуе. Але калі ўжо назваў яе роднай, калі лічыш яе такой для сябе — павінен жа быць перад ёй хоць нейкі абавязак. Ці хоць часам пра яе думаць. Калі хоць палова з тых сямідзесяці чатырох працэнтаў, якія падчас апошняга перапісу назвалі роднай мовай беларускую, падумае аб яе лёсе — значыць, не ўсё яшчэ страчана. Хоць адзін дзень. Калі будзе яе афіцыйнае міжнароднае свята.
Калі ты чуеш яе — ці то сучасную літаратурную, ці змешаную "трасянку", або мясцовую дыялектную — ведай, што гэта ўсё яна — наша беларуская мова. Не адварочвайся, а прымі яе, бо яе месца ў тваёй краіне. Нашы бацькі, дзяды і прадзеды нямала зрабілі, каб беларуская мова была прызнаная як роўная сярод іншых моў свету.
Дык не дай загінуць ёй, жывой і непаўторнай, “з легендаў і казак” сатканай, “вобразнай, вольнай, пявучай”, цудоўнай роднай мове.

Читай подробно далее...